Zeynep Gözübüyük – Anneden Anneye

Oğlum 2 yaşında ve çok hareketli. Evden dışarı çıkmaya çekiniyorum çünkü hiçbir yerde rahat oturamıyorum. İstanbul’da oturuyorum. Nereleri önerirsiniz? Elif E./İstanbul
Çocuk dostu mekanlar her zaman kurtarıcı oluyor. Puseti rahatça koyabileceğiniz, mama sandalyesi ve bebeklere uygun yemekleri olan veya sizin yemeğinizi ısıtma işini söylenmeden yapacak, çocuklar için oyun bölümü, en azından çocuk masa sandalyesi, boya hamur vs. olan yerler var İstanbul’da. Hatta oyun ablası bulunduran ve çocuklar eğlenirken anne babaların rahat etmesini sağlayan mekânlar da mevcut. Çocukla geziyoruz sitesini veya sosyal medya hesaplarını takip ederseniz bu tarz pek çok mekânı deneyimleyip paylaşıyorlar. Hatta çocukla tatil için de güzel otel önerileri de var.

Bebeğim 1,5 yaşında, hiç sebze yemiyor, ne yapabilirim? Esra H./İzmit
Biz her akşam katı meyve sıkacağında farklı karışımlar hazırlıyoruz. Portakal ve havucu tatlandırıcılar olarak kullanıp onlarla birlikte birçok sebzeyi de beraberinde atabilirsiniz. Ispanak, pancar, zencefil, salatalık, kabak bunlardan bazıları. Çiğ olarak suyunu içmesi de vitaminlerini almasına yetecektir. Bir de Ayşe’nin çok severek yediği Makarna Lütfen’in sebzeli makarnalarını deneyebilirsiniz. %30’u sebze olan bu makarnalar hem çok lezzetti hem çok faydalı.

32 haftalık hamileyim. Her gün mutlaka 1 saat yürüyorum. Ancak belim çok ağrıyor. Ne yapmalıyım? Selen Ü./Ankara
Yürüyüş boyunca kalçalarınızı sıkı tutarak ve pelvisi göbek deliğinize doğru yaklaştırarak yani pelvik tilt hareketini yaparak yürürseniz belinizdeki o ağrı yapan boşluğu almış olursunuz. Bu hareketin videosunu www.parentsdergisi.com a tıklayıp Zeyneple Hamile Yogası 1.hafta videosundan takip edebilirsiniz.

2,5 yaşında bir kızım var. Saç kurutma makinesinden, elektrik süpürgesinden ve aspiratör sesinden korkuyor. Saçları uzadığı için kurutmak zorundayım çok zorlanıyorum, ne önerirsiniz? Filiz B./Samsun
Ayşe süpürge ve aspiratörden değil ama saç kurutma makinesinden çok korkuyordu. Görünce bile ağlıyordu. Önce ona bir isim taktım “wuu abi”. Çekmeceden çıkartıp onunla konuşmaya başladığımda şaşırdı ağlaması da bitti ve yanıma geldi. Sevdik konuştuk, ben yavaşça açtım Ayşe’yi kucağıma aldım kendi saçlarımı kuruttum sonra da teşekkürler wuu abi dedim ve yerine koydum. Bu şekilde alıştı ve artık eğleniyor. Böyle durumlarda oyuna çevirmek, isim takmak, konuşturmak vs. işe yarayabiliyor, tavsiye ederim.